Vakantiehuis - Stoumont - Au Vieux Noyer

Ik ben Isabelle, gepassioneerd door de natuur, huisdieren, dieren in het wild, paarden. Maar ook door gedeelde ervaring.
Ik werkte mee aan de oprichting van een SEL (= ruilwinkel) in onze stad en maakte op Facebook een ‘gratis groep’ en een ruilgroep aan gewijd aan onze stad.
Bij het ontwikkelen van mijn gîte wilde ik een plek om te ontspannen. Een plek waar gasten kunnen genieten van onze prachtige regio om af te spreken met familie of vrienden.
Ik heb het gezellig en comfortabel ingericht zodat het als thuis voelt. Er hangt een positieve energie.
De inrichting is authentiek en komt van mijn familie. De schilderijen, met olieverf en aquarellen, zijn van mijn moeder.
Ik heb comfortabele bedden geïnstalleerd voor een goede nachtrust.
Ik heb de tuin zelf aangelegd, een weiland vol bramen en brandnetels.
Ik wilde een beetje een wilde tuin, met veel honinghoudende bloemen, met vooral lokale planten. In de loop der jaren is de tuin geëvolueerd.
Ik installeerde een speeltoestel voor de kinderen, een grote tafel voor maaltijden of aperitieven in de open lucht en natuurlijk ligstoelen om lekker te nietsen.
De luifel met zijn oude balken is een heerlijke plek, zeker in België: zelfs als het regent, kun je buiten genieten.
Beneden is er een open haard en BBQ, tuinmeubilair, een tafel voor de maaltijden of om spelletjes te spelen en een pingpongtafel voor spannende wedstrijdjes.
Ik wou dat huisdieren hun baasjes tijdens hun vakantie konden volgen. Natuurlijk onder bepaalde voorwaarden omdat netheid en hygiëne een prioriteit blijven.
Ik vind het belangrijk dat de rustige buurt geen last heeft van de huurders van het huisje.
Ik ben daarom selectief en accepteer geen groepen jongeren die niet worden begeleid door volwassenen en die hard willen feesten. Hiervoor zijn andere verblijven beter geschikt.
Ik beantwoord al jullie vragen en geef graag tips over de beste plekjes om wilde herten te spotten, het burlen van de herten te horen of zelfs de bevers te observeren.
Ik beschouw mezelf als bevoorrecht en raak maar niet uitgekeken op mijn streek.
Ik blijf me elke dag verwonderen zodra ik de deur uitga.
Als ik de snelweg verlaat om naar huis te rijden, zeg ik elke keer tegen mezelf: "Hoe mooi is het hier toch" en bedank ik het leven.
Welkom aan al wie hier wil verblijven!